لباس فرم رستورانی چیست؟

لباس کار هر محیطی با محیط دیگر متفاوت است. به طور مثال کت و شلوار مناسب محیط اداری است، اما پوشیدن یک لباس رسمی برای کارکنان یک رستوران بهداشتی و زیبا نیست. برای کارکنان یک کافی شاپ، گاهی بستن یک پیشبند کفایت می‌کند، اما رستوران‌ها، کیترینگ‌ها و آشپزخانه‌های صنعتی اینگونه نیست. برای این محیط‌ها باید لباس‌های مخصوصی پوشید. اگر در آشپزخانه‌ای شلوغ و پر حجم کار می کنید، به لباسی نیاز دارید که بادوام باشد و در برابر سایش و پارگی، مقاومت کند. اگر در آشپزخانه‌ای آرام‌تر کار می‌کنید، یک یونیفرم معمولی‌تر نیز کفایت می‌کند.

لباس کار رستورانی باید از پارچه‌ای راحت دوخته شود، به همین دلیل اغلب از پارچه‌های قابل تنفس مانند پنبه یا پلی استر دوخته می‌شوند. استفاده از پارچه‌های سنگین یا خیلی تنگ برای این لباس‌ها مناسب نیست. زیرا باعث احساس ناراحتی و گرما می‌شوند. امروزه تنوع لباس‌های رستورانی بیش از هر زمان دیگری است. به طور مثال لباسی که برای رستوران‌های سنتی دوخته شده است با لباس رستوران کلاسیک متفاوت است. یا حتی در آشپزخانه‌های مدرن نیز، سبک لباس‌ها کاملاً تغییر می‌کند. 

لباس استاندارد در آشپزخانه باید دارای آستین باشد و بلندی آستین‌ها تا مچ دست برسد. همچنین شلوار انتخابی نیز باید متناسب باشد و مچ پا را پوشش دهد. آستین ها باید به مچ دست شما برسد و شلوار باید به مچ پا برسد. لباس استاندارد از چند قسمت تشکیل می‌شود:

• پیراهن یا کت: این قسمت که بالا تنه را می‌پوشاند، یک پیراهن آستین بلند است که معمولاً از جنس پنبه یا پلی استر است. روی لباس تعدادی جیب کار می‌شود و معمولاً از نوع دکمه‌دار هستند تا پوشیدن آنها راحت باشد. 
• پیش بند: پیش بند یک راه عالی برای محافظت از لباس شما در برابر لکه است. استفاده از پیش بند راحت است و می‌توان در شرایط خاص آن را پوشید. 
• کلاه: کلاه راه دیگری برای محافظت از موهای شما در برابر لکه است. همچنین می‌تواند به خنک نگه داشتن شما در آشپزخانه گرم کمک کند. از طرفی مانع از ریخته شدن مو در غذا می‌شود. 
• کفش: کفش‌هایی که لغزنده نیستند و دارای سرپنجه فولادی یا تقویت شده هستند برای ایمنی در آشپزخانه مهم هستند. کفش کار مناسب، باید طبی باشد تا مانع از خستگی و آسیب‌های جسمانی شود. 
• دستکش: دستکش می‌تواند از دستان شما در برابر سوختگی، بریدگی و سایر خطرات محافظت کند. همچنین مانع از انتقال آلودگی به مواد غذایی می‌شود. 
• دستمال گردن: دستمال پارچه‌ای است که به دور گردن بسته می‌شود تا از آلودگی و لکه محافظت کند.

نکاتی برای انتخاب بهتر لباس آشپزی

روپوش آشپز و سرآشپز رستوران معمولاً به رنگ سفید است، اما گاهی اوقات از رنگ‌های دیگری نیز در دوخت این لباس‌ها استفاده می‌شود. هنگام انتخاب رنگ لباس رستورانی به چند نکته توجه می‌شود، مانند:

• بهداشت: رنگ سفید اصلی‌ترین انتخاب برای دوخت لباس فرم رستورانی است، زیرا کثیفی روی لباس سفید به راحتی قابل مشاهده است. رنگ سفید کمک می‌کند تا مواد غذایی از کثیفی‌ها در امان باقی بمانند. با این حال، لباس‌های فرم سفید به راحتی لک می‌شوند، به همین علت برخی از رستوران‌ها، رنگ‌های دیگری مانند سرمه‌ای یا مشکی را انتخاب می‌کنند که در برابر لکه‌ها مقاومت بیشتری دارند.
• ایمنی: پخت و پز یک فعالیت خطرناک است و خطرات متعددی وجود دارد که می‌تواند منجر به سوختگی، بریدگی و آسیب‌های دیگر شود. یونیفرم آشپزی به حفاظت بیشتر از آشپزها در برابر این خطرات کمک می‌کند. به عنوان مثال، لباس‌های آستین بلند، از بازوها در برابر سوختگی، محافظت می‌کنند و کفش‌های استاندارد و با رویه محکم جلو بسته می‌توانند به محافظت از پا در برابر بریدگی کمک کنند.
• راحتی: آشپزی از نظر فیزیکی یک شغل سخت است، افراد ساعت طولانی سرپا هستند؛ بنابراین پوشیدن لباس راحت برای پرسنل آشپزخانه مهم است. یونیفرم‌های آشپزی معمولاً از پارچه‌های قابل تنفس دوخته می‌شوند که به خنک نگه داشتن بدن و جلوگیری از تعریق کمک می‌کند. لباس مناسب همچنین باید گشاد باشد که به حرکت آزادانه افراد منجر شود.
• برندسازی: برخی رستوران‌ها از لباس‌های آشپزی با رنگ‌های مختلف به عنوان راهی برای برندسازی کسب و کار خود استفاده می‌کنند. رنگ و طرح لباس‌ها با توجه به نوع رستوران می‌توان انتخاب شود. همچنین چاپ لوگو و اطلاعات نیز روی لباس‌ها رایج است. 

مفهوم رنگ در لباس آشپزی

اگرچه رستوران‌ها بیشتر تمایل به استفاده از رنگ سفید دارند، اما رنگ‌های دیگری نیز در دوخت این لباس‌ها استفاده می‌شود. در ادامه دلایل استفاده از رنگ‌های متداول را بررسی می‌کنیم. 

• سفید: سفید رنگ اصلی برای لباس‌های مناسب پخت و پز است، زیرا زمانی که کثیف است به راحتی قابل تشخیص است. رنگ سفید کمک می‌کند تا مطمئن شویم که کثیفی و آلودگی، به سلامت مواد غذایی آسیب نمی‌رساند. اما نکته منفی درباره این لباس‌های فرم، لک شدن راحت آنهاست، به همین علت نیز بعضی از رستوارن‌ها به سراغ انتخاب رنگ‌های دیگر می‌روند. 
• مشکی: مشکی رنگ محبوبی برای لباس کار رستورانی است، رنگ مشکی علاوه بر اینکه شیک و زیباست، نگهداری آسانی دارد. یونیفرم‌های مشکی نسبت به رنگ سفید کمتر لکه را نشان می‌دهند.
• قرمز: قرمز رنگی است که اغلب با خطر همراه است، بنابراین می‌تواند انتخاب خوبی برای روپوش آشپزی باشد. یونیفورم قرمز می‌تواند به دیده شدن سرآشپزها در آشپزخانه‌های شلوغ کمک کند، که می‌تواند باعث کاهش حوادث شود. 
• آبی: آبی یک رنگ آرامش بخش است که می‌تواند به کاهش استرس در آشپزخانه‌های شلوغ کمک کند. لباس کار آبی می‌تواند به ایجاد فضای حرفه‌ای‌تر کمک کند.

البته انتخاب رنگ لباس آشپزی چندان هم مهم نیست، اما دوخت لباس از پارچه با کیفیت و راحت اهمیت چشمگیری دارد. همچنین گاهی انتخاب یک رنگ روشن و چاپ لوگو یا ترکیب پارچه‌ها طرح‌دار در جزئیات لباس، نتیجه شکیل‌تر و خاصی‌تری به همراه دارد. 

بررسی لباس سایر پرسنل رستوران

یونیفرم‌هایی که کارکنان در بخش‌های مختلف رستوران می‌پوشند بسته به نوع رستوران (کلاسیک، سنتی، مدرن و…) و نقش شغلی متفاوت است. با این حال، برخی از روندهای کلی وجود دارد که بین تمامی آن‌ها مشترک است. 

• کارکنانی که با مشتریان در تماس هستند مانند گارسون‌ها، مهماندارها، صندوق‌دارها و… معمولاً لباس‌های سیاه یا سفید می‌پوشند که تمیز و زیبا باشد. همچنین ممکن است از برچسب‌های نام و جزئیات دیگری در لباس‌های آنها استفاده شود. البته در یک کافه، کارکنان حتی با لباس‌هایی مانند تیشرت و شلوار جین نیز ممکن است حاضر شوند.
• کارکنان بخش تهیه غذا، مانند آشپزها و کارکنان آشپزخانه، معمولاً لباس‌های معمولی‌تری می‌پوشند که راحت باشد و به راحتی شسته شود. 
• افرادی که در قسمت ظرف‌شوی رستوران کار می‌کنند یا اینکه وظیفه تمیز کردن سالن را دارند، ممکن است به همراه یک لباس ساده از یک پیشبند و دستکش نیز استفاده کنند. 
• لباس‌هایی که کارکنان یک رستوران می‌پوشند در نهایت توسط مدیریت رستوران تعیین می‌شود.